Hiena pręgowana

Hiena pręgowana (Hyaena hyaena) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny hienowatych. Żyje ok. 25 lat.

Występuje na otwartych przestrzeniach, na których woda pitna jest dostępna w promieniu 10 km. Na terenach pustynnych nie jest spotykana. W terenie górzystym maksymalna wysokość, na której była odnotowana wynosiła 3300 m n.p.m.. Jest to zwierzę nocne, spędzające dni w jamach, jaskiniach lub norach, które rozpoznać można dzięki zgromadzonym w pobliżu resztkom pożywienia, kościom i odchodom.


Długość ciała bez ogona: 95-120 cm. Długość ogona: 25-33 cm. Masa ciała: 26-41 kg. Umaszczenie zmienne, od jasno-szaro-żółtego do buro-szarego. Na bokach ciała ciemne pręgi, przechodzące miejscami w plamy. Na udach ciemne poprzeczne paski.
Długość jej włosów sięga 225mm, gdy na reszcie ciała jest to 50-75mm. Ubarwienie jest zmienne w zależności od pory roku. Nie występuje dymorfizm płciowy w rozmiarze i wadze osobników. Samice mają do trzech par sutków.

Pożywieniem hieny pręgowanej jest wszelkiego rodzaju padlina i resztki ofiar innych drapieżników. Z braku padliny napada na stare lub chore małe ssaki, śpiące ptaki, gady i owady. Nie stroni też od owoców i warzyw. Aby uniknąć konkurencji z innymi padlinożercami składuje padlinę w norach.

Gatunek jest strachliwy, w przypadku nieoczekiwanego zagrożenia chowa się lub przyjmuje pozycję udającą zmarłego osobnika i czeka aż przeciwnik odejdzie. Swoje terytorium oznacza mieszaniną odchodów i wydzieliny gruczołu przyodbytowego, która jest biała z powodu dużej zawartości Ca²⁺ i przez to dobrze zauważalna przez inne hieny. Występujące interakcje między osobnikami tego samego gatunku są nieliczne, częściej zauważalne u osobników młodych. Najczęstszą czynnością jest obwąchiwanie pyska i okolic odbytu oraz lizanie sierści. Swoje nastawienie do innych osobników Hyaena hyaena sygnalizuje pozycją ogona oraz grzywy.

Stosunkowo liczna w Afryce i Azji. W Europie rzadka.